Ο Νίκος (Νικόλαος - Μιχαήλ) Αλιβιζάτος είναι Έλληνας Νομικός, Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι γιος του Κωνσταντίνου Αλιβιζάτου, Καθηγητή Χειρουργικής και Βουλευτή, και της Μαρίας (Λιλής) Θεοτοκά. Κατάγεται από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Είναι εγγονός του πανεπιστημιακού και πολιτικού Νικολάου Αλιβιζάτου ενώ από την πλευρά της μητέρας του είναι ανηψιός του Γιώργου Θεοτοκά.

Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1972. Ακολούθως, το 1973 έλαβε το Μεταπτυχιακό της Νομικής (Δημόσιο Δίκαιο), από το Πανεπιστήμιο Παντεόν-Ασσάς και το 1977 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Παντεόν-Ασσάς (Παρίσι ΙΙ). Την περίοδο 1980 - 1983 διετέλεσε ειδικός επιστήμονας στην Νομική Σχολή Αθηνών και το 1983 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής, με γνωστικό αντικείμενο το Συνταγματικό Δίκαιο. Το 1988 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1992 τακτικός Καθηγητής.

Έχει παραμείνει για μεγάλα διαστήματα ως επισκέπτης ερευνητής στα Πανεπιστήμια Στάνφορντ (1989), Πρίνστον (1997) και Οξφόρδης (2005).

Δικηγορεί στην Αθήνα από το 1978 και ειδικεύεται στο δημόσιο δίκαιο και, κυρίως, στο δίκαιο της ιδιοκτησίας, των μέσων ενημέρωσης, της εκπαίδευσης και του περιβάλλοντος, καθώς και στα δικαιώματα των μειονοτήτων. Παρίσταται τακτικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο Στρασβούργο. Μεταξύ των υποθέσεων που έχει χειρισθεί περιλαμβάνεται η χάραξη της περιφερειακής λεωφόρου Υμηττού, η αποζημίωση καλόπιστων ιδιοκτητών που οι εκτάσεις τους έχουν δεσμευθεί για περιβαλλοντικούς λόγους, η εκτροπή του Αχελώου, η τύχη της βασιλικής περιουσίας, και η προσφυγή του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά της Τουρκίας για το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου.