Ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ γεννήθηκε στο Σεντ Πολ της Μινεσότα (ΗΠΑ) το 1896. Καθιερώθηκε ως συγγραφέας με το πρώτο του κιόλας μυθιστόρημα Η άλλη όψη του παραδείσου (1920). Η φήμη του ως ελπιδοφόρου και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτικού συγγραφέα της γενιάς του εδραιώθηκε με την έκδοση του μυθιστορήματος Ο μεγάλος Γκάτσμπυ. Τα έργα που ακολούθησαν –το μυθιστόρημα Τρυφερή είναι η νύχτα καθώς και πολλά διηγήματα και νουβέλες– δεν είχαν την ανάλογη απήχηση. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε τον ανάγκασαν να στραφεί στη συγγραφή σεναρίων για το Χόλιγουντ.

Η θυελλώδης σχέση με τη γυναίκα του Ζέλντα, η οποία διαγνώστηκε ότι έπασχε από σχιζοφρένεια, η σπάταλη ζωή και τα συνεχή ταξίδια σε συνδυασμό με τον αλκοολισμό του επιδείνωσαν την υγεία του. Πέθανε στα τέλη του 1940, στα σαράντα τέσσερά του, από καρδιακή προσβολή. Μετά τον θάνατό του κυκλοφόρησε το ημιτελές μυθιστόρημά του Ο τελευταίος μεγιστάνας (1941). Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να αποτιμηθεί η αξεπέραστη προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ είχε περιγράψει το ταλέντο του Φιτζέραλντ ως «τόσο φυσικό όσο το σχήμα που αφήνουν στη σκόνη τα φτερά μιας πεταλούδας».