Η Φράνκα Ράμε γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1929 στο Παραμπιάγκο της Λομβαρδίας και καταγόταν από μια οικογένεια με μεγάλη παράδοση στην τέχνη του θεάτρου. Το 1951 έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο και λίγο αργότερα γνώρισε τον επίσης συγγραφέα και ηθοποιό Ντάριο Φο, με τον οποίον παντρεύτηκαν το 1954. Η Ράμε και ο Φο δούλεψαν μαζί τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο θέταρο. Οι δυο τους ίδρυσαν στο Μιλάνο τη θεατρική ομάδα Ντάριο Φο - Φράνκα Ράμε. Η Ράμε ανέλαβε διοικητικό ρόλο, ενώ ήταν και πρωταγωνίστρια του θιάσου. Ο Φο είχε το ρόλο του σκηνοθέτη, του συγγραφέα και του ηθοποιού και παράλληλα σχεδίαζε τα κουστούμια και τα σκηνικά. Γνώρισαν μεγάλη λαϊκή αποδοχή αλλά πολλές φορές ήρθαν αντιμέτωποι με τη λογοκρισία.

Στη δεκαετία του 1970 άρχισε να γράφει δικά της έργα, κυρίως μονολόγους με φεμινιστικό περιεχόμενο, μεταξύ των οποίων το Grasso è bello! και το Tutta casa, letto e chiesa. Το Μάρτιο του 1973 μια ομάδα νεοφασιστών απήγαγε τη Ράμε, οι οποίοι αφού τη βασάνισαν και τη βίασαν, την άφησαν σ’ ένα πάρκο. Η Ράμε επέστρεψε στη σκηνή δύο μήνες αργότερα με νέους αντιφασιστικούς μονολόγους.

Η Ράμε υπήρξε ενεργό μέλος της Soccorso Rosso, ενός δικτύου για τη στήριξη των φυλακισμένων μελών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και των οικογενειών τους, και έντονη πολιτική δράση.Η Ράμε έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας (PC) το 1967. Το 2006 εξελέγη γερουσιαστής Πεδεμοντίου εκπροσωπώντας το κεντροαριστερό κόμμα Ιταλία των Αξιών (IDV – Italia dei Valori), το οποίο εγκατέλειψε δύο χρόνια αργότερα (2008) για πολιτικούς λόγους. Επίσης το 2006 προτάθηκε ως υποψήφια Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, λαμβάνοντας 24 ψήφους στην πρώτη ψηφοφορία των προεδρικών εκλογών. Το 2010 εντάχθηκε στο Κόμμα Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (PRC - Partito della Rifondazione Comunista).

Στις 19 Απριλίου 2012 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και πέθανε στις 29 Μαΐου 2013, σε ηλικία 83 ετών, στο Μιλάνο όπου κηδεύτηκε στο Μνημειακό Νεκροταφείο της πόλης.