«Πρόσωπο πρώτο, γιατί δεν έχω συμπάθειες στους Καίσαρες. Είχα την τύχη να γεννηθώ στο Παραλίμνι της Κύπρου. Τόπο που “εμίσησα” και “αγάπησα”. To 1987, μήνα Μάη. Τότε δηλαδή που γεννιούνται τα γαϊδούρια της Κύπρου. Γεμάτος από γινάτι και μάτι που γυαλίζει. Aπό μικρός έπαιζα θέατρο. Έπαιζα, όπως λέει, και ο Μαστρογιάννι. Έτσι εκτονωνόμουν, εκφραζόμουν και έλεγα και τα ΟΧΙ μου. Είχα πρόγραμμα, όπως λέει και η γενιά μου, και σπούδασα στα Γιάννενα, Ελληνική Φιλολογία και αρκετό από… “Φον Δημητράκη”.Ακολούθως σπούδασα στην Κομοτηνή, Νομική που ανέκαθεν δεν αγαπούσα και την άφησα για τον κύριο “Μαρξ στο Σόχο” με τον οποίο περιοδεύαμε με το θεατρικό μας εγχείρημα: Φάντης Μπαστούνι.

Ακολούθως το παιδικό μου όνειρο στεγάζεται στο εγχείρημα με το όνομα “Ρε Αλέξης” προς τιμήν του άγνωστου Κύπριου επαναστάτη του Μεσαίωνα που τα βιβλία της Ιστορίας της Κύπρου δεν βρήκαν χώρο να γράψουν μιαν αράδα. Ο Ρε Αλέξης εκτελέστηκε από τους Φράγκους στις 12 Μαΐου 1427, αλλά την αγχόνη του την κουβαλάει ακόμη μαζί του και ζητάει δικαίωση.