Τούτο το αφιέρωμα στη γυναικεία ποίηση φιλοδοξεί, λοιπόν, να αφουγκραστεί το ίδιο και να επικοινωνήσει στο κοινό τον σφυγμό του γυναικείου ποιητικού παρόντος, όπως οξυγονώνεται από τα πάθη και το πάθος των καιρών, όπως γονιμοποιείται από σπόρους τωρινούς, βαθιά σπαρμένους στα χωμάτινα κοινωνικά εδάφη,των οποίων την έξοδο από την αδράνεια και την πρώτη ανάσα στα εγκόσμια κατορθώνουν δεκαέξι γονιμοποιοί γραφίδες. [...] (Ι.Μ., από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
