Η συνεχής έγνοια του αββά Ισαάκ γύρω από το θέμα της γέεννας και της τιμωρίας, αντικατοπτρίζει τη σκέψη του και τη διερεύνησή του για την αγάπη του Θεού. Ο λόγος του Ιωάννη του Θεολόγου, ο Θεός αγάπη εστί, αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία θεμελιώνεται ολόκληρη η θεολογία και η εσχατολογία του. Ο αββάς Ισαάκ διερευνά την αγάπη, και βρίσκει πως η αγάπη αυτή δεν ταιριάζει με την εκδίκηση και την εχθρότητα. Ο Θεός δεν δημιούργησε τον άνθρωπο για να τον ρίξει στην κόλαση επειδή δεν ακολούθησε το θείο σχέδιο. Ο Θεός γνώριζε και τη φαυλότητα και την αδυναμία του ανθρώπου, και ωστόσο τον δημιούργησε. Άλλος λοιπόν ήταν ο λόγος. Η επέμβαση του Θεού δια του Υιού στην ιστορία του κόσμου έχει σκοπό να κατευθύνει τον άνθρωπο προς τη Βασιλεία των ουρανών, αποσπώντας τον από το κράτος της βίας και του θανάτου, μέσα από μία επιλογή ελευθερίας. Εκεί, και μόνον εκεί, μπορεί να επιβεβαιωθεί η ελευθερία μας.