Πενταδάκτυλος. Ένα βουνό ιδιότυπο, μακρόστενο, απότομο, τραχύ και άγριο για τους μη φίλους και γνωστούς, πανέμορφο και γεμάτο ιστορία για εκείνους που το γνώρισαν, το περπάτησαν και το νοιάστηκαν. Στέκει εκεί περήφανο, για εκατομμύρια χρόνια. Είδε πάρα πολλούς να έρχονται και να φεύγουν. Άλλους με διαθέσεις φιλικές και άλλους με εχθρικές. Προσέφερε, μέσα στους αιώνες, πολλά σε πολλούς. Δεν ζήτησε τίποτα περισσότερο, σε αντάλλαγμα, παρά λίγη στοργή ή, έστω, την αδιαφορία. «Μη με πληγώνετε, μη με καταστρέφετε», αυτός μόνο είναι ο λόγος του. Μπορείτε να τον ακούσετε;
