στα περασμένα χρόνια.
Καί σε ήλιο, σε καλοκαιριοῦ προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
[...] Κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα».
Από το βιβλίο της Λογοτεχνίας της Γ' Λυκείου.
«Μαρία Πολυδούρη, σελίδα 72» [όπως λέγαμε τότε, και δεν λέμε πια]
Η αγάπη - ευτυχώς - έχει πολλά πρόσωπα. Αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς μας και να τη δούμε να ξεδιπλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις της.
Λένε ότι η ζωή είναι το μεγαλύτερο σχολείο. Μετά την Αγάπη, ας μου επιτραπεί να προσθέσω.
Κανένα βιβλίο, καμία λέξη και καμία έννοια δεν θα είναι ποτέ αρκετά για να εκφράσουν το μεγαλείο της και να της προσδώσουν το υψηλό νόημα που της αξίζει.
Κλεισμένη στις σελίδες αυτού του βιβλίου, του πρώτου της συγγρα-φέως, η αγάπη εμφανίζεται με τη μορφή τριών πρωτότυπων διη-γημάτων και διάσπαρτων σκέψεων, ψήγματα πραγματικότητας και μύθου [αλλά περισσότερο πραγματικότητας], και μουσικής που τα συνοδεύει.
