Αξιοποιώντας το πλούσιο δοκιµιακό έργο του Βικέλα, η µελέτη του Δηµήτρη Πολυχρονάκη επιχειρεί να ανασυγκροτήσει το πλέγµα των πολιτικών, κοινωνικών, θρησκευτικών και πολιτισµικών αξιών που καθόρισαν τη συγγραφή του Λουκή Λάρα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναδεικνύονται οι οφειλές του Βικέλα στις ιδέες του αγγλικού εµπειρισµού που τον κατέστησαν θιασώτη ενός συντηρητικού φιλελευθερισµού, ο οποίος βασίζει τον αστικό εκσυγχρονισµό και την πρόοδο κάθε έθνους στην ιστορία και τις παραδόσεις του. Παράλληλα, µέσα από την εκ του σύνεγγυς ανάγνωση της νουβέλας, αναλύονται οι θεµατικές και υφολογικές επιλογές του συγγραφέα που, µε τη χαµηλόφωνη και αντιηρωική αισθητική του κειµένου του, προάγει το ιδεώδες µιας κοινωφελούς λογοτεχνίας, η οποία θα αναπαριστά τον καθηµερινό µικρόκοσµο των ανθρώπων και θα είναι εύληπτη από τον µέσο αναγνώστη.
