Ως εκ τούτου, η παρούσα μονογραφία, με γενικότερο τίτλο: «Πολιτιστικό Δίκαιο» θέτει πέντε τουλάχιστον στόχους:
Πρώτον, τη χαρτογράφηση της ελληνικής νομοθεσίας προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως ισχύει μετά από αλλεπάλληλες αλλαγές και όπως εκφράζεται μέσα από πληθώρα νομοθετημάτων, λ.χ. πολεοδομικού, χωροταξικού ή περιβαλλοντικού χαρακτήρα και όπως απορρέει από το συνταγματικό πλαίσιο αυξημένης προστασίας του πολιτιστικού περιβάλλοντος. Έμφαση δίνεται στο ισχύον πλαίσιο του Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς (Ν. 4858/2021).
Δεύτερον, τη μελέτη της διάδρασης της νομοθεσίας με τη νομολογία του Ανώτατου Ακυρωτικού και με την πολυσχιδή νομοθεσία και τη συμβολή της νομολογίας αυτής στην αποσαφήνιση, τη διάπλαση και την προαγωγή της διηνεκούς και αυξημένης προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τρίτον, τη σύνδεση του εθνικού νομικού πλαισίου για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς με το διεθνές και ενωσιακό κεκτημένο και με την πολιτική προστασίας της.
Τέταρτον, την αρμονική σύζευξη θεωρίας και πρακτικής στον τομέα του δικαίου του πολιτιστικού περιβάλλοντος, προς ικανοποίηση του νομικού- αλλά και όχι μόνο- κοινού (π.χ. δικηγόρων, νομικών συμβούλων, δικαστικών λειτουργών, αλλά και αρχαιολόγων, πολεοδόμων, χωροτακτών, μηχανικών, περιβαλλοντολόγων, ιστορικών, διεθνολόγων, πολιτικών επιστημόνων κλπ.) για την έμπρακτη υλοποίηση της προσδοκίας να καταστεί το παρόν ένα εύχρηστο βιβλίο για τους σχετικούς επιστημονικούς κλάδους.
Πέμπτον, τη σύνδεση της προστασίας του πολιτιστικού περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς με την προστασία του τοπίου, το οποίο οράται ως συνδετικός κρίκος της προστασίας της φυσικής και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
