Το έμμετρο ερωτικό-περιπετειώδες μυθιστόρημα ή μυθιστορία Βέλθανδρος και Χρυσάντζα, που σώζεται σε ένα μόνο, σύμμικτο χειρόγραφο του 16ου αι., συνεχίζει την παράδοση των υστεροβυζαντινών δημωδών ερωτικών διηγήσεων του 14ου αι. (κυρίως του Καλλίμαχος και Χρυσορρόη, έργου που ο Βέλθανδρος φαίνεται να το προϋποθέτει, και με το οποίο διαλέγεται δημιουργικά και, κατά τόπους, σχεδὀν παρωδικά). Η αρχική σύνταξη του Βέλθανδρου δεν μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά με βεβαιότητα, φαίνεται όμως ότι το σωζόμενο κείμενό του έχει δεχτεί επεξεργασία και από τον γνωστό ροδίτη ποιητή του β´ μισού του 15ου αι. Μανόλη Λιμενίτη.