Τα παλιά εκείνα χρόνια
ο δικός μου ο παππούς,
ήτανε καλός αγρότης
και τον έλεγαν Μπεμπέκο!
Είχε μείνει «παρανόμι»
απ΄ τα παιδικά τα χρόνια
τότε που ήτανε μωρό,
ο μικρός μας ο «μπεμπέκος»
που τον φώναζε η μαννούλα
όλο γλύκα και μ΄αγάπη:
-Μπεμπεκάκι μου, μπεμπέκο.
...Κι αν θες κι άλλα πολλά
να μάθεις, διάβασε και θα μάθεις!...
