Ανώνυμου

Οι εκδόσεις Τύρφη παρουσιάζουν ίσως ό,τι πιο προκλητικό και ακραίο, εριστικό και ανατρεπτικό γράφτηκε ποτέ στην ελληνική γλώσσα. Πρόκειται για ένα λιβελογράφημα κατά της χειριστικής αδυναμίας κάθε είδους, είναι γραμμένο σε θεατρική πρόζα, ως αφηγηματικός μονόλογος, και είναι το κείμενο ενός «Ανώνυμου», αφού δεν το υπογράφει κανείς. Αν κρίνουμε από την ποιότητα του χαρτιού, το μελάνι, αλλά και την κορδέλα (γνωστού ζαχαροπλαστείου της εποχής που δεν υπάρχει πλέον και που εύχεται για το Νέον Έτος) που ήταν δεμένα τα χειρόγραφα, πρέπει να έχει γραφεί κάπου το 1960 σε άγνωστο τόπο. Στα χέρια μας έφτασε μέσω ενός γνωστού και άξιου φίλου λογοτέχνη, που δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή, και που φρόντισε ο ίδιος να το παραλάβουμε δρομολογώντας τη διαδικασία πριν τον θάνατό του. Πέρα από κάθε δε αμφιβολία δεν πρόκειται για δικό του κείμενο, αλλά ενός ανθρώπου που γνώρισε κάπου στην πολυδαίδαλη ζωή του και διατήρησαν μια ισχυρή φιλία ως το τέλος.