Οι αφορισμοί είναι εύκολοι, ειδικά αν αυτός που τους διατυπώνει έχει τουλάχιστον επιφανειακή γνώση της Ιστορίας και υπόβαθρο που του επιτρέπει να διανθίζει τον λόγο του με αποσπάσματα από ρήσεις μεγάλων αντρών και γυναικών. Σε αυτήν τη βάση κάποιος αφοριστής θα μπορούσε με μια μονοκοντυλιά να διαγράψει τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι προύχοντες (κυρίως του Μοριά) στην προετοιμασία της Επανάστασης του Εικοσιένα, να σταθεί σκεφτικός απέναντι στους νησιώτες καραβοκύρηδες στη διάρκεια του Αγώνα και να απαξιώσει το αποτύπωμα των εμπόρων στη διαδικασία συγκρότησης εθνικής συνείδησης. Ομως η Ιστορία δεν έχει μόνο μία ανάγνωση και επιδέχεται πολλές ερμηνείες μέσω των οποίων επαναξιολογούμε τη δράση των κοινωνικών ομάδων και των εκπροσώπων τους
