Από το 1599 που γράφεται ο Ιούλιος Καίσαρ από τον Σαίξπηρ μέχρι σήμερα η βιβλιογραφία σωρεύει ερμηνείες. Που δεν είναι τίποτε άλλο από προσαρμογές των “σχημάτων” που αποτελούν το έργο σαν στοχασμούς σε τρέχοντα ερωτήματα. Ονομάζω “σχήματα” τα περιστατικά με βάση τα οποία δομείται η εκτύλιξη του έργου, που άλλοτε ταυτίζονται με τη θεατρική τους παρουσία κάτω από τη λέξη σκηνές, άλλοτε διαγράφονται από τον λόγο της αφήγησης των προσώπων, άλλοτε από το άθροισμα των παρεμβάσεων ενός προσώπου, άλλοτε από ένα παράθεμα που συνοδεύει τον τίτλο του έργου. – Βασίλης Λαλιώτης
