Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας ασχολείται με τη διερεύνηση ενός ανοικτού προβλήματος που συνδέεται με την πρώιμη ιστορία της Άλγεβρας. Ο Διόφαντος (περίπου 250 μ.Χ.), αφού εκθέτει στην εισαγωγή των Αριθμητικών τον τρόπο χρήσης αγνώστων και εξισώσεων για την επίλυση προβλημάτων, υπόσχεται ότι θα επιδείξει αργότερα τη μέθοδο επίλυσης των εξισώσεων δευτέρου βαθμού. Όταν όμως στη συνέχεια του έργου χρησιμοποιούνται τέτοιες εξισώσεις, οι λύσεις δίνονται χωρίς καμιά ένδειξη του τρόπου υπολογισμού τους, ενώ η συνθήκη ύπαρξης ρητών λύσεων εμφανίζεται σαν ένα αποτέλεσμα γνωστό και οικείο στους αναγνώστες. Εξετάζοντας λεπτομερώς όλα τα προβλήματα των Αριθμητικών στα οποία χρησιμοποιούνται εξισώσεις ή ανισώσεις δευτέρου βαθμού, ο συγγραφέας επιχειρεί να συνθέσει το ιστορικό πλαίσιο της πρώτης ουσιαστικά χρήσης του `τύπου της διακρίνουσας` στην ιστορία των Μαθηματικών.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
