Το βιβλίο αυτό φιλοξενεί τριάντα δοκίμια με θέμα το έργο δώδεκα επώνυμων ελλήνων λυρικών ποιητών, από τον 7ο ως τον 3ο π.Χ. αιώνα, και ενός ανώνυμου. Όπως έγινε και στους άλλους τόμους της σειράς, σκοπός μας δεν ήταν να δώσουμε συστηματική εικόνα της αρχαίας ποιητικής δημιουργίας, ούτε η επιλογή από το έργο των παλιών λυρικών έγινε με αξιολογικά μόνο κριτήρια· από τη θετική πλευρά, δεν έπαιξαν μικρό ρόλο οι προτιμήσεις του ερμηνευτή, από την αρνητική, οι δυσκολίες που παρουσιάζει ορισμένων ποιητών το έργο σ` ένα όχι μυημένο στον φιλολογικό προβληματισμό κοινό, η αδυναμία τέλος του ίδιου του ερμηνευτή να πλησιάσει ικανοποιητικά ορισμένες δημιουργίες, για να μπορέσει έπειτα να τις κάνει προσιτές στους άλλους. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)