Η σχέση ανάμεσα στη διατροφή και την αθλητική απόδοση ήταν ήδη γνωστή από τη χρυσή εποχή της αρχαιότητας, κατά την οποία οι παιδοτρίβες αναλάμβαναν την προετοιμασία των αθλητών όχι μόνο με την κατάλληλη προπόνηση, αλλά και με την εφαρμογή ειδικών διαιτητικών πρακτικών, πολλούς μήνες πριν την έναρξη των αγώνων. Στη σύγχρονη εποχή, η επέκταση των γνώσεών μας στην Επιστήμη της Διατροφής, αλλά και στην Αθλητική Επιστήμη, έχουν ανάγει τον τομέα της Αθλητικής Διατροφής σε έναν αυτόνομο επιστημονικό κλάδο, ενώ η εντατικοποίηση του ανταγωνισμού στον αθλητικό στίβο έχει οδηγήσει στην καθιέρωση των αρχών της αθλητικής διατροφής ως μια αναγκαιότητα για την αθλητική επιτυχία.
Παρά την πληθώρα των ερευνών στο χώρο της αθλητικής διατροφής, στο χώρο του αθλητισμού εξακολουθούν να παραμένουν σημαντικές παρανοήσεις για το ρόλο της διατροφής κατά την αθλητική προετοιμασία. Είναι συχνό φαινόμενο οι αθλητές, αλλά και οι προπονητές τους, να στερούνται των απαραίτητων γνώσεων για τις βασικές αρχές της διατροφής, εφαρμόζοντας συχνά διαιτητικές πρακτικές οι οποίες όχι μόνο δεν είναι οι κατάλληλες για τη βελτιστοποίηση της αθλητικής απόδοσης, αλλά πολλές φορές είναι και επικίνδυνες για την υγεία του αθλητή. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη των κατάλληλων πηγών ενημέρωσης και ειδικότερα βιβλίων που θα συνοψίζουν την τρέχουσα επιστημονική γνώση, παρέχοντας ταυτόχρονα και οδηγίες για την πρακτική εφαρμογή της γνώσης αυτής με γνώμονα τις εξατομικευμένες απαιτήσεις του αθλητή και του αθλήματός του. Αν και σε παγκόσμιο επίπεδο πολλά βιβλία έχουν εκδοθεί στο χώρο της αθλητικής διατροφής, στην Ελλάδα τέτοια συγγράμματα είναι ιδιαίτερα περιορισμένα. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]