«Ήταν κάποτε ένας ποντικούλης που τον έλεγαν Τρωκτικούλη. Ο Τρωκτικούλης ο ποντικούλης, κάθε φορά που έβλεπε τα αστεράκια στον ουρανό ήθελε να τ’ αγγίξει. Παππού, έλεγε στον παππού του, σήκωσέ με, σε παρακαλώ, στα χέρια σου για να αγγίξω ένα αστεράκι. Δε γίνεται αυτό που ζητάς, εγγονάκι μου, απαντούσε ο παππούς του. Τα αστεράκια είναι πάρα πολύ ψηλά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τ’ αγγίξει κανείς. . .».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
