[...] Το κεφάλι του δράκου γράφτηκε το 1910 και ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει παιδική φάρσα, όμως ούτε παιδική ούτε φάρσα είναι. Με πρόσχημα ένα κλασικό παραμύθι με βασιλόπουλα και δράκους, ο Βάγιε Ινκλάν σατιρίζει και τα παραμύθια αλλά και τη βασιλική εξουσία (και κάθε εξουσία κατ’ επέκταση). Πρόκειται για ένα «αντι-παραμύθι», με εξαιρετικό χιούμορ που απευθύνεται σε θεατές όλων των ηλικιών, καθένας τους όμως, ανάλογα με την ηλικία του, μπορεί να κατανοήσει περισσότερο ή λιγότερο τα πολλά επίπεδα του έργου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
