(...) «Επομένως, τον Έλληνα τον αντιμετωπίζουμε σαν ένα υποκείμενο ιστορικής πράξης με μια πλούσια ψυχολογική ζωή, που συγκροτούν και τα δυο τους μια αδιάσπαστη ενότητα. Όλα όσα αναφέραμε παραπάνω, θα τα βρίσκει ο αναγνώστης του βιβλίου μας στα ξεχωριστά του τμήματα, και θα μπορεί έτσι να γίνεται πιο κατανοητό το κείμενο. Επίσης θα ήθελα να τονίσω πως το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί ένα σύγγραμμα, αλλά ένα σύνολο από ξεχωριστά τμήματα, που έχουν σαν ενοποιητική δύναμη την προσπάθεια του συγγραφέα να δώσει, να περιγράψει και να αναλύσει ψυχολογικά το άτομο-Έλληνα των τελευταίων 50 χρόνων (1950-2000): σαν ιστορικό υποκείμενο, σαν κοινωνική οντότητα, σαν μια πολιτική πράξη, σαν μια ιδεολογική σύνθεση, σαν ένα παραγωγικό γεγονός, σαν ένα επαναστατικό φαινόμενο, σαν ερωτοσεξουαλική συμπεριφορά, σαν κοινωνική ηθική». (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
