Στα πλαίσια του επίσημου και ανεπίσημου κοινωνικού ελέγχου αποκλείονται καθημερινά με διάφορες διαδικασίες άτομα τα οποία ανήκουν σε συγκεκριμένες - θεωρούμενες προβληματικές - ομάδες πληθυσμού. Σε αυτές τις ομάδες περιλαμβάνονται αφ` ενός άτομα τα οποία διακρίνονται για την ιδιαίτερη πολιτισμική τους ταυτότητα, όπως οι αλλοδαποί και οι τσιγγάνοι και αφ` ετέρου άτομα τα οποία λόγω κάποιων `ιδιαιτεροτήτων` τους (όσον αφορά τη θέση, την προσωπικότητα ή τη συμπεριφορά τους), διαφοροποιούνται από την πλειονότητα του κοινωνικού συνόλου, όπως οι νέοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι τοξικοεξαρτημένοι, οι ψυχασθενείς και - κατά κύριο λόγο - οι κρατούμενοι στις φυλακές, οι οποίοι και υφίστανται την πλέον ακραία μορφή κοινωνικού αποκλεισμού στο πλαίσιο της ποινικής καταστολής. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]