Το βιβλίο αποτελεί συμβολή στην επανεκτίμηση του παραμυθιού ως παιδαγωγικού μέσου, καθώς και στην αξιοποίηση του πολιτισμικού αυτού αγαθού της λαϊκής παράδοσης στην εκπαίδευση (κυρίως στο Δημοτικό Σχολείο). Με αναφορά σε ιστορική-παιδαγωγική βιβλιογραφία, αλλά και σε νεότερη, προσδιορίζεται χρονολογικά η εισαγωγή του παραμυθιού στην εκπαίδευση, καθώς και οι στόχοι αυτού του παιδαγωγικού εγχειρήματος, οι οποίοι ποικίλλουν, εξελίσσονται και διαφοροποιούνται ανάλογα με τις κρατούσες ψυχοπαιδαγωγικές αλλά και ευρύτερα κοινωνικές αντιλήψεις. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
