Η λέξη Τάο βασάνισε όλους τους μεταφραστές. Ερμηνεύεται σαν Δρόμος που περικλείει όμως και τον Οδοιπόρο αυτού του Δρόμου, τον άνθρωπο και την μοίρα του, τον προορισμό του και το πεπρωμένο του. Ο Λάο Τσε μας λέγει ότι πρέπει να είμαστε αυθόρμητοι σαν παιδιά και να έχουμε την απάθεια του δέντρου που μεγαλώνει σιωπηλά. Να ζεις χωρίς να προσπαθείς. Τα «πετεινά του ουρανό» τα φροντίζει η Τάο. Να μην είσαι ποτέ ανυπόμονος και να μη βιάζεσαι για τίποτε. Πρέπει να προσαρμόσεις το ρυθμό της ζωής σου στο ρυθμό της Τάο, τον οντολογικό νόμο.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]