Στο νερό άρχισε η ζωή. Διαμέσου του νερού και το πέρασμα στην άλλη όχθη...
Διφυές και δισυπόστατο το νερό, έχει τη δύναμη του δωρητή και του τιμωρού, ρυθμίζει την επικοινωνία και το χωρισμό, τη σωτηρία και την απώλεια, σηματοδοτεί την αναγέννηση, διευθετεί την κάθαρση και τον εξαγνισμό, και μετακινείται υπακούοντας σε σχέσεις υδατικές.
Χωρίς νερό ζωή δεν υπάρχει.
Η παρουσία του νερού, η σχέση του με τη γη -συνυφασμένη με την ανάπτυξη των φυτών- σήμαινε κατά τους αρχικούς χρόνους του πολιτισμού μας την παρουσία θεϊκής προστασίας. Μέσα από σχέσεις αόρατες του νερού με τις Νύμφες. Άλλες Νύμφες θωρούν τη βλάστηση.
Το νερό (υπο)στηρίζει το θαλερό των φυτών, δημιουργώντας ένα συνεχές, καθώς περνά από το έδαφος μέσα στο φυτικό σώμα και από εκεί εξέρχεται στην ατμόσφαιρα. Έτσι δημιουργούνται υδατικές σχέσεις που καθορίζουν τη μεταφορά του (ενάντια στη βαρύτητα) και υπόκεινται σε φυσικούς νόμους.
Η αξία του νερού διαμορφώνεται μακριά από τις πολύβουες αγορές του ανεπτυγμένου κόσμου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
