Η όψη ενός κόσμου που αλλάζει/ είναι/ ένα κύμα που βράχο δε βρίσκει/ να σκάσει τον πόνο του/ είναι η όψη/ έν` αστέρι που χύνει βροχή/ στο ζενίθ συνουσίας ουράνιας/ είναι η όψη ενός κόσμου/ μια σκιά γυναικεία που τρέχει τη νύχτα/ σαν πεφταστέρι στο θάνατο/ είναι η όψη ενός κόσμου που αλλάζει/ ένας ψίθυρος του πρωινού ήλιου/ στης ψυχής μου τ` αστέρια.
12/6/1993
