Οι περισσότερες από τις περιπέτειες που μνημονεύονται σ’ αυτό το βιβλίο είναι αληθινές. Μία ή δύο είναι προσωπικές εμπειρίες, οι υπόλοιπες συμμαθητών μου. Ο Χακ Φιν είναι υπαρκτό πρόσωπο, το ίδιο και ο Τομ Σόγερ, μόνο που ο χαρακτήρας του είναι αποτέλεσμα σύνθεσης, πρόκειται για συνδυασμό από γνωρίσματα τριών αγοριών που γνώριζα. Όσο για τις παράξενες προλήψεις που αναφέρονται, ήταν ευρέως διαδεδομένες ανάμεσα στα παιδιά και στους σκλάβους της Δύσης, την εποχή όπου εκτυλίσσεται η ιστορία - δηλαδή εδώ και τριάντα με σαράντα χρόνια. Αν και στόχος του βιβλίου μου είναι να διασκεδάσει κυρίως τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, ελπίζω να μην το περιφρονήσουν οι μεγαλύτεροι, άντρες και γυναίκες, διότι μέσα στις προθέσεις μου ήταν να τους θυμίσω με τρόπο ευχάριστο πως ήταν οι ίδιοι κάποτε, πως ένιωθαν, πως σκέφτονταν και πως μιλούσαν, αλλά και σε τι απίστευτες περιπέτειες έμπλεκαν καμιά φορά.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]