Δεν περνάει μέρα χωρίς να ανακοινωθεί η ανακάλυψη κάποιου γονιδίου: της ομοφυλοφιλίας, της καινοτομίας, του αλκοολισμού, της παιδικής υπερδραστηριότητας, ακόμη και της θρησκευτικότητας. Ταυτόχρονα, αποδίδονται στη γενετική όλες οι δυνατότητες βελτίωσης της ανθρώπινης υγείας. Αυτή όμως η ιδεολογία του «πανγενετισμού» γεννά τόσο την υποταγή σε κοινωνικές ανισότητες, οι οποίες εύκολα παρουσιάζονται να έχουν βιολογική υπόσταση, όσο και την υπερβολική εμπιστοσύνη στις δυνατότητες μιας γονιαδιακής θεραπείας, η οποία βρίσκεται ακόμη στην παιδική της ηλικία. Είναι πλέον καιρός να παρουσιαστεί μια πιο νηφάλια αλλά όχι λιγότερο συναρπαστική εκδοχή του πραγματικού περιεχομένου της σύγχρονης εξέλιξης της γενετικής και να απαγγελθούν κατηγορίες στις ιδιοτελείς διαστρεβλώσεις της, είτε προέρχονται από τους ερευνητές είτε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό ακριβώς επιδιώκει το βιβλίο αυτό, το οποίο έχει γραφτεί «εκ των έσω» -με δύναμη και λιτότητα- από έναν διάσημο γενετιστή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]