Η χρήση του όρου «ανάπηρος/αναπηρία», στον τίτλο του βιβλίου, ίσως κάνει πολλούς να παραξενευτούν ή και να αντιδράσουν. Ο όρος χρησιμοποιείται σκόπιμα αντί της χιλιοειπωμένης σήμερα έκφρασης «άτομα με ειδικές ανάγκες». Πιστεύεται ότι η συνήθης ορολογία με την αοριστία της μπορεί να μη φορτίζει συναισθηματικά μία έννοια, δεν της προσδίδει, ωστόσο, ουσιαστικό περιεχόμενο. Η έκφραση «άτομα με ειδικές ανάγκες» δεν λύνει το πρόβλημα της κατηγοριοποίησης ούτε το ξεπερνά. (. . .) Το βιβλίο προσεγγίζει την ένταξη των ανάπηρων ατόμων μέσα από μία ψυχοπαιδαγωγική προοπτική, περιγράφοντας και ερμηνεύοντας την κοινωνική κατασκευή της αναπηρίας και προτείνοντας τρόπους για την άρση της μέσω της αλληλοαποδοχής. Απευθύνεται σ’ όλα τα άτομα που ασχολούνται με θέματα αναπήρων και όχι μόνο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]