Το ρολό του χαρτιού κύλησε προς το ?έρος ?ου, να ?ου δείξει την άλλη του πλευρά. Να ?ου ξαναγράψει από την αρχή την αρχή ?ου. Αυτή τη συγκεκρι?ένη αρχή της δικής ?ου... Σωπάστε τώρα, σωπάστε τώρα! Ας ?ιλήσου?ε λίγο ?εταξύ ?ας. Έτσι απλώς γίνεται. Στα?ατά ο ένας, αρχίζεις εσύ, το θέ?α σου, το θέ?α ?ου...
Έχω ξεχάσει που είναι το σπίτι που... τα τελευταία τριάντα πέντε... χρόνια... στις... παλά?ες... ?ου ... αχνιστές... χριστουγεννιάτικες... πατάτες. Και τώρα ο δρό?ος για το σπίτι. Βρίσκο?αι στο δρό?ο για το σπίτι. Είναι πιθανό να στεγάζο?αι σε ένα σπίτι. Σε ένα σπίτι που επί συνεχό?ενα τριάντα πέντε...
Θεούλη ?ου..
Θα αναρωτιέται κανείς αν ...
Ξανά...
Θα αναρωτιέται κανείς αν...
Υπάρχει ένας κακός.... που λέει...
Το σώ?α ?ου...
Όχι... πρέπει να πάρω από την αρχή αυτή την ορισ?ένη ?ου κατάσταση... Να την καθορίσω... Όπως ?ου είπε ο γιατρός... Να την οριοθετήσω.... Με το περιεχό?ενό της...
Ο νους αναδιπλώνεται...

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]