`ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ είναι η Τέχνη παρά λεπτομέρειες;`, έλεγε δυο τρία χρόνια πριν από το τελευταίο ταξίδι του ο Καβάφης, για να δικαιολογήσει τη μέχρι σχολαστικότητας επιμονή του σε λεπτολογίες πάνω σε στίχους ενός Άγγλου ποιητή. Σ` αυτή την καβαφική στάση απέναντι στην ποίηση προσπαθεί να ανταποκριθεί το βιβλίο αυτό. Και απ` αυτήν αντλεί το θάρρος για ν` αντιμετωπίσει τον αναγνώστη του. Οι ιδιαιτερότητες του καβαφικού στίχου, το μέτρο του, ο ρυθμός του, οι σχέσεις με τη σύνταξη, με τη στίξη, με το νόημα και τα αφηγηματικά συμφραζόμενα μελετώνται σ` αυτό, συχνά πράγματι, μέχρι σχολαστικότητας. Η μελέτη αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιωμένη αν πετύχαινε να πείσει έστω κι έναν αναγνώστη ότι ο καλύτερος οδηγός για να καταλάβει κανείς πώς γίνεται ένα ποίημα είναι η ανάγνωσή του με δυνατή φωνή και με βάση τη μετρική (όπου υπάρχει μέτρο) και ρυθμική του ανάλυση. Και μπορεί να είναι βέβαιος ότι όσο λεπτομερέστερα γνωρίζει την τεχνική του στίχου του τόσο καλύτερα το αισθάνεται το ποίημα και τόσο πιο έντονη είναι η χαρά που αυτό του χαρίζει. Έτσι γενικότερα· και οπωσδήποτε έτσι για τα ποιήματα του Καβάφη.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
