Η ανάλυση ενός ιστορικού γεγονότος από διεθνολογικής πλευράς, απαιτεί μια πολυδιάστατη περιγραφή, η οποία θα πρέπει να κινείται στην αμερόληπτη ιστορική απόδοση του γεγονότος, στην κατανόηση και ερμηνεία του, στην εξαγωγή συμπερασμάτων, και στη μεταφορά των εξαχθέντων αποτελεσμάτων στο σημερινό περιβάλλον.
Η κρίση της 30ής Ιανουαρίου 1996, στο σύμπλεγμα των δυο βραχονησίδων Ίμια, και η τελική έκβασή της, έγινε ορόσημο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, διότι αποτέλεσε εφαλτήριο για την προώθηση εκ` μέρους της Τουρκίας της περίφημης θεωρίας των `γκρίζων ζωνών`, σύμφωνα με την οποία αμφισβητήθηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς, νησίδων και βραχονησίδων του αρχιπελάγους, ενώ ετέθησαν σε νέα δυναμικότερη βάση, οι στρατιωτικές προκλήσεις της γείτονος.
Στο ανά χείρας πόνημα, επιχειρήθηκε μια συγκεντρωτική αναφορά για την πραγματική διάσταση των γεγονότων, και την αντικειμενική απόδοση αυτών, κατόπιν πολύχρονης αποτίμησης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
