Η συγγραφή του βιβλίου αυτού, όπως αυτή ειδικότερα περιγράφεται στο προοίμιο του συγγραφέα, αφορά μία δύσκολη περίοδο του ιστορικού βίου της πατρίδας μας. Μια περίοδο που βίωσε ο ελλαδικός μας χώρος στη διάρκεια του ύστερου Μεσαίωνα, μετά την άλωση της βασιλεύουσας και την κατάλυση της βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους Λατίνους της Δ` Σταυροφορίας, το έτος 1204.
Η περίοδος αυτή έχει χαρακτηρισθεί και από σύγχρονους και παλιότερους κορυφαίους ιστορικούς ερευνητές του χώρου των χρόνων εκείνων ως μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της μεσαιωνικής ελληνικής ιστορίας, όχι μόνο από τη δυσκολία ανεύρεσης πρωτογενών αρχειακών πηγών, αλλά και από την συντρέχουσα, πολλές φορές, αδυναμία πρόσβασης στις πηγές αυτές.
Παρά τις πιο πάνω εγγενείς δυσκολίες, με την παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να επισημανθούν, περισυλλεγούν, αξιολογηθούν και αξιοποιηθούν πρωτογενείς κατά το δυνατόν ιστορικές πηγές, δημοσιευμένες αλλά και ανέκδοτες ακόμα, που αναφέρονται σε γεγονότα, καταστάσεις και περιστατικά, άγνωστα εν πολλοίς ή εν μέρει γνωστά της ιστοτούμενης περιόδου, όπως η πολιτικοστρατιωτική κατάσταση του θεσσαλικού και του ευρύτερου ελλαδικού χώρου στις αρχές του ΙΓ` αιώνα, η συγκρότηση του λατινικού βασιλείου της Θεσσαλονίκης μετά το 1204, οι υπαγόμενες στο λατινικό βασίλειο της Θεσσαλονίκης, περιοχές της Θεσσαλίας, Εύβοιας και Στερεάς, η διάρθρωσή τους σε εξαρτώμενα φέουδα, οι διαμάχες των εξαρτώμενων φράγκων φεουδαρχών, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Θεσσαλία και Στερεά του λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Ερρίκου και οι μετέπειτα εξελίξεις στο χώρο. Σε ιδιαίτερα του βιβλίου κεφάλαια γίνεται εκτενής αναφορά στα ονόματα των φεουδαρχών στο χώρο, τις τάξεις των τιμαριούχων λατίνων ευγενών, τα οικόσημα, τα κάστρα, τους πύργους, τον οπλισμό της εποχής, το δημόσιο και ιδιωτικό Δίκαιο (Ασσίζες κλπ), την αγρατική δικαιοταξία, τις Κοινότητες στις λατινοκρατούμενες περιοχές, τη θέση του ελληνορθόδοξου κλήρου και άλλα απαραίτητα συναφή στοιχεία. Και τούτο, προκειμένου να έχει ο κάθε φιλίστορας αναγνώστης μία σαφή εικόνα της ιστορούμενης περιόδου, βασισμένη στο σύνολο μιας μορφολογημένης και κατά το δυνατόν εξορθολογισμένης σύνθεσης του ιστορικού υλικού, μέσα στο περίγραμμα της ιστορικής έρευνας του διαπραγματευόμενου χώρου στη διάρκεια του μεσαιωνικού ιστορικού βίου της πατρίδας μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]