Μετά την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ, αποφάσισα να συνεχίσω τις περιοδείες μου στην Ήπειρο, ώστε να σχεδιάσω όσα πιο πολλά μπορούσα από τα εκκλησιαστικά μνημεία. Ορισμένα ανήκουν στη βυζαντινή εποχή και τα περισσότερα στους χρόνους της Τουρκοκρατίας. Αυτά είναι χωρισμένα κατά νομούς και νομίζω πως δίνουν μια μικρή έστω εικόνα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Πιστεύω πως σ` αυτό το βιβλίο υπάρχει μια ποικιλία κι ένας πλούτος, αφού άλλα μνημεία είναι σπουδαία και πλούσια και άλλα είναι φτωχά και άσημα. Τα περισσότερα φέρουν τη σφραγίδα της ανώνυμης δημιουργίας. Στις περισσότερες εκκλησίες βλέπουμε τα ονόματα των ζωγράφων, των δωρητών, ηγουμένων κλπ. και πουθενά δεν υπάρχει χαραγμένο το όνομα του κατασκευαστή, του οικοδόμου. Αυτό το βιβλίο λοιπόν καλύπτει ένα μέρος της ανώνυμης αυτής δημιουργίας στην Ήπειρο, και είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής σ` όλους εκείνους τους λαϊκούς αρχιτέκτονες , τους πελεκάνους και τους μαστόρους που συνέβαλαν στη δημιουργία της ελληνικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. (. . . )

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]