Η Ιερά, Βασιλική, Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα αποτέλεσε επί δώδεκα περίπου αιώνες λίκνο του ελληνισμού και του χριστιανισμού σε ιδιαίτερα δύσκολες εποχές. Μαζί με τις άλλες μονές του Πόντου διαφύλαξαν και διατήρησαν ακμαίο τον ελληνικό πληθυσμό του Ευξείνου Πόντου. Προστάτευσε, καλλιέργησε και εκπαίδευσε τους κατοίκους των εξαρχικών χωριών και αποτέλεσε το σημείο αναφοράς όλων των χριστιανών, που βρίσκονταν κάτω από την πνευματική της καθοδήγηση. Η μεγαλύτερη ακμή της μονής παρατηρήθηκε στα χρόνια των Μεγάλων Κομνηνών, οι οποίοι την ευεργέτησαν ποικιλότροπα με διάφορα προνόμια. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]