Η μελέτη και ερμηνεία των μαρτυριών για τα σημαντικότερα μυστήρια της ελληνικής αρχαιότητας, τα Ελευσίνια Μυστήρια, έχει απασχολήσει ιδιαιτέρως τη σύγχρονη έρευνα με αποτέλεσμα την ύπαρξη σεβαστής βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας. Ωστόσο, από το σύνολο των σχετικών συγγραφικών προσπαθειών, εξαιρέσει ορισμένων ‐ μάλλον γενικών ‐ αναφορών στο θέμα, είναι αισθητή η απουσία μιας μελέτης που να διερευνά αποκλειστικά τις μαρτυρίες για τη μουσική στην εν λόγω μυστηριακή λατρεία. Ως εκ τούτου, το παρόν ερευνητικό εγχείρημα αφ’ ενός στοχεύει στην κατά το δυνατόν κάλυψη του συγκεκριμένου κενού, αφ’ ετέρου στην ώθηση των μελετητών προς την κατεύθυνση αυτή, λαμβανομένης, εξάλλου, υπόψιν της συνεχούς προόδου των αρχαιογνωστικών επιστημών και της τυχόν μελλοντικής εύρεσης νέων στοιχείων.
Από μία άλλη, βεβαίως, οπτική γωνία, είναι ευνόητο ότι η συστηματική διερεύνηση ενός θέματος, το οποίο δεν έχει προηγουμένως μελετηθεί, υποκρύπτει τόσο σοβαρούς κινδύνους πιθανών ελλείψεων και παρερμηνειών όσο και δυσκολίες, οι οποίες ορισμένες φορές, κατά τη διάρκεια της ερευνητικής διαδικασίας, φαντάζουν ανυπέρβλητες, δίχως, ωστόσο, αυτό να ανταποκρίνεται κατ’ ανάγκην στην πραγματικότητα. Η σημαντικότερη, ίσως, δυσκολία είναι η απαιτούμενη γνωστική επάρκεια σε διαφορετικά αρχαιογνωστικά πεδία, όπως εκείνα της αρχαιολογίας, της φιλολογίας, της φιλοσοφίας, της επιγραφικής, της μουσικολογίας και όχι μόνον. Επιπροσθέτως, λόγω του μη ικανοποιητικού αριθμού των σωζομένων για το θέμα πηγών, γίνεται ιδιαίτερη χρήση της συγκριτικής μεθόδου, εκ της οποίας, ωστόσο, ορισμένες φορές προκύπτουν πολύτιμα συμπεράσματα.
