Κατά βάθος, για κάθε υπέρβαση των κάθε λογής αδιεξό-
δων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, χρειάζεται
εξανθρωπισμός, κάθαρση και αγιασμός και αυτός είναι
αδύνατος έξω από την ενεργοποίηση των σχέσεών του με
τον Θεό. Μία τέτοια σχέση απαλύνει και ημερώνει την
αγριότητα της «πεπτωκυΐας φύσεως», ειρηνεύει την ταραγ-
μένη ανθρωπότητα, καταλαγιάζει τις εξάρσεις των εθνικι-
σμών, αναβαθμίζει τη λειτουργία των θεσμών, αμβλύνει τις
κοινωνικές αντιθέσεις, αποκαθιστά τη γαλήνη μεταξύ των
ομολογιών και των θρησκευμάτων και μεταβάλλει τον
άνθρωπο από εξάρτημα του πολιτισμού και της δημιουργί-
ας, σε προνοητή της δημιουργίας, σε ρυθμιστή της λειτουρ-
γίας των κοινωνιών και συνδημιουργό του Δημιουργού.
Το πόνημα αυτό αυτοβοήθειας, επιτρέπει στους ανθρώπους
να χειριστούν τα προβλήματα που τους οδήγησαν στις
κρίσεις πανικού αλλά και προβλήματα που προέκυψαν
εξαιτίας τους, να βοηθήσει, να κατανοήσει καλύτερα και σε
βάθος τη διαταραχή πανικού.