Από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, εμφανίζεται στο προσκήνιο μια νέα γενιά καλλιτεχνών που επιθυμεί να ξεφύγει από την ουτοπική αγνότητα των κόσμων και των οραμάτων της μεταπολεμικής γενιάς του René Goscinny και του Hergé και φιλοδοξεί να στρέψει το μέσο των κόμικς προς μια πιο ενήλικη κατεύθυνση. Οι θεματικές της βίας και του ερωτισμού είναι αλληλένδετες με αυτή τη νέα στροφή και καθόρισαν γρήγορα τον νέο χαρακτήρα των γαλλοβελγικών κόμικς.
Το βιβλίο τοποθετείται χρονολογικά ακριβώς στο μεταίχμιο αυτής της αλλαγής και φτάνει μέχρι και τις πιο πρόσφατες εξελίξεις στον 21ο αιώνα. Βρισκόμαστε σε μια παγκοσμιοποιημένη και ανταγωνιστική πραγματικότητα όπου οι άλλες δύο ισχυρές σχολές, τα αμερικανικά κόμικς και τα ιαπωνικά manga, επιβάλλουν αισθητικές και εμπορικές πιέσεις με την αυξανόμενη απήχησή τους. Ακολουθεί ένας αγώνας για το μέλλον των ευρωπαϊκών κόμικς και για την καρδιά των αναγνωστών.
