Βασιλεύουσα, Οκτώβριος του 829 μ.Χ. Ο εικονομάχος πρίγκιπας Θεόφιλος στέφεται αυτοκράτορας του βυζαντινού θρόνου μετά τον θάνατο του πατέρα του, Μιχαήλ Β΄ του Τραυλού. Τίποτα δεν μαρτυρά τα δυνατά πάθη που κρύβει μέσα του, τον καταδικασμένο έρωτά του για την Κασσιανή, που, από ένα πείσμα της στιγμής, απαρνήθηκε επιλέγοντας για σύντροφό του την Θεοδώρα. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, ο Θεόφιλος και η Κασσιανή θα αναμετρηθούν με το πεπρωμένο τους· το όραμα εκείνου για την ανάγκη μιας βαθιάς θρησκευτικής μεταρρύθμισης χωρίς τα είδωλα των εικόνων, για δωρεάν παιδεία και δικαιοσύνη, η δική της επιθυμία να χτίσει το μικρό της μοναστήρι και να αφοσιωθεί στον Θεό, να γράψει τους ύμνους για τους οποίους ένιωθε ότι ήταν προορισμένη. Δίπλα τους, κρυφοί εικονολάτρες και εικονομάχοι, φωτισμένοι λόγιοι και μοναχοί, πιστοί φίλοι και αδίστακτοι αξιωματούχοι, μια αυτοκρατορία όπου κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν…
Ιστορικό μυθιστόρημα, μυθιστορηματική βιογραφία, μυητικό ταξίδι αυτογνωσίας, το κύκνειο άσμα της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου (1933-2023) αποτίει φόρο τιμής σε μια εξέχουσα γυναικεία μορφή του βυζαντινού κόσμου, την ποιήτρια και υμνογράφο Κασσιανή.
Είκοσι δύο µυθιστορήµατα σε πολλαπλές ανατυπώσεις. Έξι βιβλία ποιητικής πρόζας. Δύο δοκιµίου (Beckett, Ελύτης). Θεατρικά έργα που έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αµέτρητες συνεργασίες σε εφηµερίδες και περιοδικά (Το Βήµα, Τα Νέα, Θέµατα Λογοτεχνίας κ.ά.).
Επίσης έχει γράψει ποίηση, δεκατέσσερις ποιητικές συλλογές. Η τελευταία της, Ως ωραίος νέκυς (Εκδ. Πατάκη, 2019). Το έργο της έχει µεταφραστεί στα γαλλικά, στα σουηδικά και στα αγγλικά και διδάσκεται σε πανεπιστήµια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Έξι διδακτορικές εργασίες έχουν γίνει πάνω στα βιβλία της, στα πανεπιστήµια Αθηνών, Πάτρας και Μπάρι. Ήταν πτυχιούχος του Παντείου και της Σορβόννης, όπου, µε υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, σπούδασε αισθητική και ιστορία θεάτρου.
Πατρίδα της η Λήµνος φιλτάτη. Ο Δήµος Λήµνου τής πρόσφερε µια αίθουσα, για να στεγάσει το έργο της, καθώς και το χρυσό µετάλλιο του Δήµου. Η ίδια είχε πει: «Να σε τιµά ο τόπος σου είναι η µέγιστη τιµή». Η Μύρινα της Λήµνου είναι η τελευταία της κατοικία, από τις 17 Ιουνίου 2023.Βασιλεύουσα, Οκτώβριος του 829 μ.Χ. Ο εικονομάχος πρίγκιπας Θεόφιλος στέφεται αυτοκράτορας του βυζαντινού θρόνου μετά τον θάνατο του πατέρα του, Μιχαήλ Β΄ του Τραυλού. Τίποτα δεν μαρτυρά τα δυνατά πάθη που κρύβει μέσα του, τον καταδικασμένο έρωτά του για την Κασσιανή, που, από ένα πείσμα της στιγμής, απαρνήθηκε επιλέγοντας για σύντροφό του την Θεοδώρα. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, ο Θεόφιλος και η Κασσιανή θα αναμετρηθούν με το πεπρωμένο τους· το όραμα εκείνου για την ανάγκη μιας βαθιάς θρησκευτικής μεταρρύθμισης χωρίς τα είδωλα των εικόνων, για δωρεάν παιδεία και δικαιοσύνη, η δική της επιθυμία να χτίσει το μικρό της μοναστήρι και να αφοσιωθεί στον Θεό, να γράψει τους ύμνους για τους οποίους ένιωθε ότι ήταν προορισμένη. Δίπλα τους, κρυφοί εικονολάτρες και εικονομάχοι, φωτισμένοι λόγιοι και μοναχοί, πιστοί φίλοι και αδίστακτοι αξιωματούχοι, μια αυτοκρατορία όπου κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν…
Ιστορικό μυθιστόρημα, μυθιστορηματική βιογραφία, μυητικό ταξίδι αυτογνωσίας, το κύκνειο άσμα της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου (1933-2023) αποτίει φόρο τιμής σε μια εξέχουσα γυναικεία μορφή του βυζαντινού κόσμου, την ποιήτρια και υμνογράφο Κασσιανή.
Είκοσι δύο µυθιστορήµατα σε πολλαπλές ανατυπώσεις. Έξι βιβλία ποιητικής πρόζας. Δύο δοκιµίου (Beckett, Ελύτης). Θεατρικά έργα που έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αµέτρητες συνεργασίες σε εφηµερίδες και περιοδικά (Το Βήµα, Τα Νέα, Θέµατα Λογοτεχνίας κ.ά.).
Επίσης έχει γράψει ποίηση, δεκατέσσερις ποιητικές συλλογές. Η τελευταία της, Ως ωραίος νέκυς (Εκδ. Πατάκη, 2019). Το έργο της έχει µεταφραστεί στα γαλλικά, στα σουηδικά και στα αγγλικά και διδάσκεται σε πανεπιστήµια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Έξι διδακτορικές εργασίες έχουν γίνει πάνω στα βιβλία της, στα πανεπιστήµια Αθηνών, Πάτρας και Μπάρι. Ήταν πτυχιούχος του Παντείου και της Σορβόννης, όπου, µε υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, σπούδασε αισθητική και ιστορία θεάτρου.
Πατρίδα της η Λήµνος φιλτάτη. Ο Δήµος Λήµνου τής πρόσφερε µια αίθουσα, για να στεγάσει το έργο της, καθώς και το χρυσό µετάλλιο του Δήµου. Η ίδια είχε πει: «Να σε τιµά ο τόπος σου είναι η µέγιστη τιµή». Η Μύρινα της Λήµνου είναι η τελευταία της κατοικία, από τις 17 Ιουνίου 2023.
