Τα σαράντα ένα διηγήματα μικρής και μεσαίας έκτασης στη συλλογή Δίπλα στο ποτάμι συγκροτούν διάφορους χαρακτήρες του ψυχικού περιθωρίου και της αποκλίνουσας συμπεριφοράς· χαρακτήρες μοναχικούς, οι οποίοι αγωνίζονται αποσπασματικά και ανοργάνωτα, παραιτούνται στο πρώτο εμπόδιο και αποχωρούν, απογοητεύονται, επιβιώνουν δυστυχείς ή πεθαίνουν στη μάταιη, στις περισσότερες περιπτώσεις, προσπάθειά τους να εξισορροπήσουν με τον εαυτό τους και τον φθαρμένο κοινωνικό τους περίγυρο. Είναι άνθρωποι κάθε ηλικίας, μορφωμένοι ή αυτοδίδακτοι, άνδρες ή γυναίκες που ασφυκτιούν μέσα στο άφιλο περιβάλλον της πόλης και της εγκαταλειμμένης υπαίθρου.
Ο σαρκασμός, η ειρωνεία, το χιούμορ ενίοτε, σε συνδυασμό με τη λιτότητα, την ελλειπτική έκφραση και τον εσωτερικό ρυθμό δομούν ή αποδομούν τα τεκταινόμενα και αποτρέπουν την επικράτηση της κανονικότητας.
Στα διηγήματα της συλλογής Δίπλα στο ποτάμι αποτυπώνεται η σύγχρονη εποχή, ιδωμένη από τη σκοτεινή της πλευρά η οποία, ωστόσο, δεν απέχει καθόλου από τη σκληρή πραγματικότητα.