Μια φορά κι αυτόν τον καιρό σε μια χώρα που κάποτε την έλεγαν «Βροχοχώρα» ζούσαν παιδιά. Παιδιά που το παράπονό τους ήταν ότι δεν είχαν δει ποτέ τους βροχή. Οι κακοί χειρισμοί των μεγάλων έκαναν τα ποτάμια να στερέψουν, τις πηγές να ξεραθούν και τις λίμνες ν’ αρρωστήσουν από νερό. Ξηρασία «χτύπησε» τη χώρα, λίβας φυσούσε στις κάποτε εύφορες πεδιάδες, φωτιά και ανυπόφορη ζέστη έκαψε καλλιέργειες και δάση. Σα να μη έφταναν ολ’ αυτά ο ουρανός «κάκιωσε» κι έπαψε να στέλνει την ευλογημένη βροχούλα του κι έτσι η «Βροχοχώρα» έγινε «Ξεροχώρα», ένα απέραντο έρημο μέρος.
