Μια στιγμή, ένα λεπτό και όλα αρχίζουν ξανά.
Μια απελπισία, μια έντονη παρεξήγηση, μια βαριά καταχνιά παίρνουν μορφή γίνονται λέξεις.
Οι ιδέες, οι σκέψεις, τα συναισθήματα ξεδιπλώνονται στο χαρτί έτσι απλά, έτσι πηγαία, έτσι ανεξέλεγκτα. Η ζωή που πέρασε, η ζωή που θα’ ρθει. Άνθρωποι, εικόνες, στιγμές… λόγια που ειπώθηκαν, σιωπές που απλώθηκαν.
Παρελθόν, παρόν και μέλλον, ριπές του ανέμου που έχει κοπάσει και που ίσως ξαναφυσήξει. Ρευστότητα, ματαίωση, αμφιταλάντευση βρίσκονται εκεί. Όνειρα, προσδοκίες, εμπειρίες που ταλαιπωρούν, που απασχολούν, που προβληματίζουν. Έναν, κανέναν, όλους;
Η ιστορία θα δείξει, άλλωστε πάντα δείχνει αρκεί να είμαστε έτοιμοι να αναμετρηθούμε μαζί της. Αρκεί να επιζητάμε τη συνειδητοποίηση στη ζωή, να αποκρυπτογραφούμε το νόημά της, να ανακαλύπτουμε τον σκοπό μας, να αντικρίζουμε τον ψυχισμό μας. Κάπου εκεί έρχεται η λύτρωση, η αναγέννηση, η ελευθερία.
Αναγνωρίζουμε τον χαμένο μας εαυτό, τον αρπάζουμε απ’ το χέρι και ξανασυστηνόμαστε.
Είναι μία νέα αρχή, μία νέα ευκαιρία ίσως μία νέα ζωή. Τα πάντα βρίσκονται στο εδώ και τώρα. Ας τα αναζητήσουμε.
