Με τον τίτλο Στροβιλισμοί η συγγραφέας επιχειρεί να αναδείξει τους τρόπους και τους τόπους, όπου ανακύπτουν διαφορετικές συν-αισθήσεις και ποικίλα συν-αισθήματα. Αυτά άλλοτε επιτυγχάνουν να συνυπάρχουν, ενώ άλλοτε είναι αλληλοσυγκρουόμενα κι αλληλοαναιρούμενα. Η ζωή μας στροβιλίζει και μας πάει κάποτε εκεί που δεν περιμέναμε. Εκεί διαπιστώνουμε ότι ο δρόμος της συνύπαρξης, της γνώσης, της κατάκτησης περνά μέσα από το… Απροσδόκητο. Η συγγραφέας γράφει χαρακτηριστικά στο ποίημα «Αναζητώ»: Ψάχνω απεγνωσμένα

το φως μες το σκοτάδι,

μα εκείνο λες και ξεπηδά

μέσα από τον Άδη…

και στο ποίημα «Αποστάσεις»:

Μια εξέλιξη

που μας έφερε πιο κοντά,

που μας ώθησε πιο μπροστά,

στρέφει το βλέμμα της θύμησής μας

πίσω...

ενώ στους «Συμβιβασμούς»:

Αδράχνουν

απ’ το χέρι

οι αυταπάτες τα όνειρα

και τα οδηγούν

σε μαρασμό.

Άλλωστε ακόμη κι αν θέλουμε να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας, «Μισή ντροπή» βαρύνει πάντοτε όλους…