Χαϊδεύοντας την ψυχή μέσα από τοπία απώλειας αλλά και χαράς και ελπίδας, του νησιού της ουτοπίας-Ικαρία αλλά και του άστεως, οι δύο αφηγήτριες, η Ηλιανή και η Δάφνη, πασχίζουν να σηκώσουν τη ζωή λίγο πιο ψηλά, ξεδιψώντας από την πηγή του χτες και του σήμερα και διοχετεύοντας δροσιά στο διψασμένο χώμα του αύριο.
