Η ζωή μισοτιμής -η ζωή σε έκπτωση- είναι η ζωή που χάνει σιγά σιγά την αξία της και ξεπουλιέται και φθίνει. ολοένα φθίνει.
Η ζωή μισοτιμής: τα κυρτωμένα σώματα που περιμένουν το πρωινό
λεωφορείο, τα μουτζουρωμένα κτίρια, τα χρυσαφικά ενέχυρο στα καταστή- ματα αγοράς χρυσού, οι ρεκλάμες, οι επιγραφές με τις εκπτώσεις, τα κρεμασμένα ρούχα πάνω στα βρώμικα πεζοδρομία. Οι άνθρωποι μέσα στις πόλεις οικειώνονται με την απώλεια και την ασχήμια, οικειώνονται με την έλλειψη, ζουν σαν άλλοι Nτάλιτ μιας αδυσώπητα άδικης αστικής μάζας ανέγγιχτοι και θρυμματισμένοι. Κινούνται στους μεταιχμιακούς κόσμους έξω και στους μεταιχμιακούς κόσμους μέσα τους και βλέπουν τη ζωή τους να δίνεται μισοτιμής.
Στην ποιητική αυτή συλλογή αν διατυπώναμε μια ερώτηση για το ποιος μιλάει η απάντηση θα ήταν: η πόλη.
Μαριλού Καλοκάση