«Όταν πρωτοδιάβασα τα κείμενα του Γιώργου Ανέστη, μόλις στο δεύτερο βιβλίο του, το πρώτο από τις εκδόσεις Ένεκεν, με τίτλο «Μονόλογοι», κουβαλώντας στην πλάτη του, το ζουμί και το απόσταγμα περίπου μισού αιώνα ζωής, γιατί ως δανδής ο Γιώργος Ανέστης είναι δύσκολος στο να εκδίδει την δουλειά του, τελειώνοντάς το, μου ήρθαν στο μυαλό δημιουργοί, και αυτό σε αυστηρά προσωπικό επίπεδο, λόγω της σχιζοφρένειάς μου προφανώς, ετερόκλητοι δημιουργοί. Ο Αντονέν Αρτώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Σαρλ Μπωντλαίρ, η Σωτηρία Μπέλλου (αυτή ως στάση ζωής) και ο Λέοντας Τρότσκι ». Ν. Λέκκας
