Στο βιβλίο η αξιολόγηση του μαθητή προσλαμβάνεται ως πρακτική, γι’ αυτό και παρουσιάζεται μέσα από τη διαλεκτι-κή σχέση της θεωρητικής γνώσης που υποστηρίζει την πρά-ξη της, αλλά και μέσα από τη γνώση που παράγει η ίδια της η πράξη κατά την υλοποίηση των επιμέρους πρακτικών της από τον εκπαιδευτικό. Αυτό γίνεται επειδή ο σκοπός του είναι η άρση του παραδοσιακού και αυτονόητου χαρακτήρα της, της λογικής της, του «ορθού λόγου» της και της συνήθειας που την καθιερώνουν και την αναπαράγουν. Ο σκοπός επιχειρείται να πραγματοποιηθεί μέσα από την ανάδειξη των διασυνδέσεών της με την κοινωνική θεωρία, την παιδαγωγική, την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, την ψυχολογία, των επιπτώσεων που έχει στην ανάπτυξη του μαθητή, στη διδασκαλία, στη μάθηση και στην κοινωνία, αλλά και μέσα από την παρουσίαση εναλλακτικών προτάσεων που δημιουργούν προοπτικές για την αλλαγή της.