Ένα από τα πλέον πολύπλοκα και αντιφατικά ζητήµατα για την υγεία είναι ο ορισµός της και οι παράγοντες που την προσδιορίζουν.
Ο Ιπποκράτης αναφέρει ότι «η υγεία καθορίζεται από την ισορροπία ανάµεσα στις δυνάµεις του περιβάλλοντος και την ατοµική συµπεριφορά».
Μερικούς αιώνες αργότερα, ο σηµαντικότερος µετά τον Ιπποκράτη Έλληνας γιατρός, ο Γαληνός υποστήριζε ότι η υγεία εξαρτάται από τι σωστή αναλογία τροφής, ύπνου, ποτού, ερωτικής πράξης άσκησης κλπ. Κάπως έτσι όριζαν ή αντιλαµβάνονταν την υγεία πριν από χιλιάδες χρόνια.
Κάπως έτσι την αντιλαµβανόµαστε σήµερα και εµείς. Ότι δηλαδή η υγεία δεν ορίζεται αρνητικά ως «η απλή απουσία της αρρώστιας», αλλά συνδέεται και µε πολλά άλλα πράγµατα και καταστάσεις.
Είναι δηλαδή µια κατάσταση σύνθετη κα πολυπαραγοντική. Και αυτό αποτυπώνεται και στον ορισµό που δόθηκε το 1946 από τον Παγκόσµιο Οργανισµό Υγείας και είναι πλέον ευρέως αποδεκτός. Ότι δηλαδή «υγεία είναι η κατάσταση πλήρους σωµατικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι η απλή απουσία της νόσου ή της αναπηρίας».
Μπορεί όλοι να συµφωνούµε για το σύνθετο κα πολυπαραγοντικό χαρακτήρα της υγείας, όµως συχνά αυτή αποκτά διαφορετικό περιεχόµενο για τους γιατρούς, διαφορετικό για τους κοινωνιολόγους, διαφορετικό για τους παιδαγωγούς, και βέβαια διαφορετικό για τον καθένα από εµάς Ίσως γι’ αυτό το λόγο να είναι αρκετά δύσκολο, όχι απλά να οριστεί αλλά και να µετρηθεί.
Όταν λοιπόν επιχειρείται να οριστεί η υγεία θα πρέπει να λαµβάνονται υπόψη όχι µόνο φαινόµενα που σχετίζονται µε την αρρώστια, την αναπηρία και τον θάνατο αλλά και φαινόµενα που αντανακλούν τη θετική υγεία όπως είναι η κοινωνικά ευεξία, η φυσική κατάσταση, οι δεξιότητες, οι δυνατότητες κα πολλά άλλα…
