Ο τόπος θεωρείται συνήθως σημείο αναφοράς για τον άνθρωπο και τον αυτοπροσδιορισμό του. Αν μάλιστα πρόκειται για έναν τόπο που ταυτίζεται με την ιστορία, την πίστη και τις παραδόσεις, το σημείο αναφοράς γίνεται ακόμη πιο έντονο. Τι θα γινόταν όμως αν συνέβαινε το αντίστροφο και ένας από τους τόπους αυτούς, η Βασιλεύουσα των πόλεων, επιχειρούσε να τακτοποιήσει το δικό του υπαρξιακό ζήτημα; Σε ποιον ανήκει η Πόλις, γνωστή στην Ελλάδα και την Τουρκία ως Κωνσταντινούπολις ή Ινσταμπούλ; Ποια είναι η πραγματική ιστορία της που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό της ως «η πρωτεύουσα του μη ανήκειν;» Ιδού τa ερώτηματα του βιβλίου.