Κομψές και ήσυχες κυρίες
παραδίδουν στα αγρίμια
τις νότες της άνοιξης τεμαχισμένες
****
Χιόνι
Να! Μια τέτοια βόλτα πήγε και ο Βάλσερ
και το χιόνι τον κατάπιε
Να! Αυτή μιλάει στους νεκρούς
σαν να ’ναι σύγχρονοί της
Και η άλλη; Στους σύγχρονούς της
σαν να ’ταν κλασικοί
Κι αυτοί είναι πολλοί
και εκφράζουν μια γνώμη
γι’ αυτό δεν έχουν όνομα
και αυτός που έχει όνομα
δεν έχει γνώμη
Πιο γρήγορα απ’ τον χρόνο το χιόνι
άσπρισε του Κρέοντα τα φουντωτά μουστάκια
